Hoe jij je plek kunt pakken tijdens een vergadering

Je zit in een meeting met een aantal senior collega's. Je bent recent aan een nieuw project begonnen. Tijdens de vergadering schiet je een idee te binnen. ‘Maar’, denk jij, ‘Is dit wel een goed idee? Ik ken het project nog maar net. Zij al maanden. Ik weet vast nog niet genoeg. Als ik het zeg, kom ik vast dom over. Ik kijk wel even hoe het gesprek loopt. Misschien zeg ik het straks wel.’

Vijf seconden later oppert jouw collega precies wat jij in je hoofd had.

Exact. Hetzelfde. Idee.

Jij slaat je voor je hoofd dat jij je mond gehouden hebt. Teleurgesteld over de gemiste kans stap jij de meeting uit.

Dit is voor mij ook zo herkenbaar geweest aan het begin van mijn eerste baan. En nog steeds, als ik nieuwe dingen aan het leren ben. Zo ontzettend logisch. Je wilt het graag goed doen. Tegelijk wil je niet overkomen als het broekie dat net komt kijken. Je wilt graag van waarde zijn tijdens vergaderingen. Hoe doe je dat een volgende keer? Hier volgen vier concrete tips.

Oorsprong

Ik begin even heel kort bij de oorsprong waarom jij niets zegt. Er liggen waarschijnlijk twee gedachten onder:

• Als ik iets zeg, moet het goed zijn. Ik wil wel een goed idee opperen. Niets zeggen is beter dan iets doms zeggen.

• Ik wil misschien wel iets zeggen. Maar als ik iets doms zeg, faal ik. En falen, dat mag niet gebeuren.

De oplossing om een volgende keer iets toe te voegen in de meeting en je plek te pakken, zit in twee dingen. Je gedachten wat veranderen zodat ze jou een volgende keer niet meer tegenhouden. En vervolgens dus stap twee: actie! Hoe doe je dat precies:

• Accepteer dat het spannend is. Als je gaat zitten wachten tot het comfortabel voelt om je uit te spreken, dan kun je wachten tot je pensioen. Want dat gaat nooit gemakkelijk voelen. Dat is helemaal niet erg, dat hebben we namelijk allemaal. (Ja allemaal, ook die senior collega heeft momenten waarop hij/zij dit spannend vind). De kunst is het eng vinden, en het toch te doen. Dan ga je verandering zien.

• Gedachten ombuigen. Ga eens na wat jij precies denkt als jij besluit om iets niet te zeggen tijdens een vergadering. Welke gedachten liggen er precies voor jou onder? Zet ze eens letterlijk op een rij.

Bedenk vervolgens: hoe kan ik deze gedachten wat in kracht laten afnemen? Dat kun je doen door die gedachten uit te dagen. Een aantal vragen kunnen daarbij helpen:

• Wat is het allerergste dat er kan gebeuren? Maar echt, het bloed-aan-de-muur scenario. Bijvoorbeeld:

‘Jij oppert een idee. Je collega zet grote ogen op en loopt rood aan. Woest slaat hij op zijn bureau. Hij schreeuwthoe belachelijk jouw idee wel niet is. Hoe. Durf. Je. Dit. Te. Zeggen. Hij stormt de Zoom-meeting uit en belt ter plekke jouw manager om jouw ontslag aan te vragen.’

Zoiets? Waar ben jij dus precies zo bang voor?

• Hoe weet jij zo zeker dat het een slecht idee gaat zijn? Dat het dom overkomt? Welk bewijs heb je daarvoor om die gedachte te onderbouwen?

• Van wie of wat moet jij de toestemming krijgen om wel wat te mogen zeggen?

• Actie. Trek tijdens de volgende vergadering je mond open. Dat hoeft echt niet als een haantje de voorste. Maar gewoon op een manier die bij jou past. De formulering hoeft niet perfect. De timing ook niet. Begin gewoon met praten en deel je idee/opmerking/observatie.

• En de allerbelangrijkste uit deze rij: vier dat je het hebt geprobeerd! Yes, je hebt het gedaan! En je collega’s zaten nog te knikken bij jou idee ook. Wat ontzettend geweldig! Je bent dwars door die spanning heen gegaan en hebt het geprobeerd. Wat een topper ben je toch ook! Knal die champagne open.

En: ook al reageerden je collega’s nogal lauw of: hadden ze zelfs kritiek op jouw plan. Gefeliciteerd! Je hebt een geweldig leermoment voor jezelf gecreëerd. Je hebt het gedurft om het idee te delen. En je collega’s hebben, ondanks dat het misschien niet helemaal aansloot, niet gelijk jouw ontslag aangevraagd. Je leeft nog! Je collega’s vinden je nog steeds aardig! Je mag nog steeds aan het project meedoen!

Dat is dus een goede reden om je niet uit het veld te laten slaan. Je kunt het een volgende keer gewoon nog een keer proberen. Maar jij bent wel zo dapper geweest je te uiten. Hoe fantastisch is dat. Keep going!

Ik ben zo ontzettend benieuwd hoe jouw volgende meeting verloopt. Wil je het mij eens laten weten?