Over mij

Van spanning...

Als leiderschapstrainer voor young professionals beeldde ik me vaak denkwolkjes boven de hoofden van cursisten in: “Hoezo gaat zij ons vertellen hoe de wereld in elkaar zit, wat weet zij nou?” Of: “Als deze training niet 100% perfect is, is deze hele dag echt een waste of time.” Kwam er een kritische vraag, dan schrok ik. Dat zag ik als een bevestiging dat ik niet goed genoeg was als trainer. Ontevreden deelnemers waren mijn diepste angst.

Op het evaluatieformulier vulde altijd wel een deelnemer een 8 in, in plaats van die 10. En daar deed ik het niet voor. Ik was dus nooit tevreden. In de trein naar huis was ik vaak boos op mezelf waarom ik het niet beter had gedaan. Alles wat niet vlekkeloos liep, moest en zou ik een volgende keer voorkomen. Na mijn werkdagen voelde ik me vaak moe en gestresst.

Mijn oplossing was nog harder werken. Eindeloos aan programma’s schaven. Nog meer boeken lezen. Deed ik vaak in de avonden, want overdag was het al heel druk. Nu leverde het me ook wat op. Ik kreeg ook goede feedback van deelnemers. En collega’s gaven complimenten dat ik programma’s zo goed liet aansluiten op de doelgroep. Maar dat kwam nooit echt binnen. Ik was altijd bezig met waar het nog beter moest. Nooit een keer klaar. En dat kostte me heel veel energie. De stress die me dat gaf wilde ik niet meer. Ik vond mijn baan hartstikke leuk, dus ik wilde dat nog wel even volhouden. Alleen ik wist niet hoe ik het anders kon doen. Dus ging ik naar een coach.

...naar ontspanning

Nu is mijn lijst met succesmomenten langer dan mijn ontevreden gedachten. Ik koppel kritische vragen niet meer aan mijn eigenwaarde. Ik kan ervan genieten als een trainingsdag goed is gegaan. Ik werk minder avonden door voor perfectie. Mijn kritische stem en hoge eisen zijn niet verdwenen. Dat gaat namelijk ook niet, want die zijn onderdeel van mij. Er is nog genoeg dagelijks materiaal om mee te oefenen. Ik durf het nu alleen anders te doen. Ik heb nu ook andere antwoorden dan alleen maar harder gaan werken. En de grap is: deelnemers vinden me er geen minder goede trainer om. Mijn vriend woont nog steeds met me samen. Mijn vrienden vinden me nog steeds leuk. En mij levert het meer rust op. De angst dat anderen mij afwijzen als ik niet goed genoeg ben, blijkt dus niet te kloppen. En deze realisatie scheelt mij veel energie en maakt me gelukkiger!

Hoe ik werk

Mijn communicatiestijl is heel toegankelijk en betrokken. Daardoor voel jij je vrij en veilig om jezelf te laten zien. Vanuit daar geef ik mijn scherpe en duidelijke observaties terug. En laat ik jou dingen inzien die je zelf nog niet zag. Dat helpt jou vooruit.

Ik heb het uitgangspunt dat ik jou niet hoef te fiksen. Je bent namelijk zelf al tot ontzettend veel in staat als slimme en zelfstandige young professional. Jij loopt alleen tegen dingen aan waar je graag anders in wilt gaan handelen. Ik ben daarin je gids. Ik sta met een been naast je en met een been voor je.

Ik put uit mijn eigen ervaringen, maar een ‘’Oh dat heb ik ook’’, gevolgd door een heel verhaal, zul je me niet horen zeggen. Ik ken het thema goed en vanuit daar, in combinatie met mijn training- en coachtechnieken, help ik je verder naar jouw doel.

Omdat je straks in ons vijfdelige coachingstraject iets van jezelf gaat blootgeven, is het niet meer dan eerlijk dat ik dat ook doe. Daarom hier een paar weetjes over mij.

Ik ben in Twente geboren en getogen (alleen hoor je dat niet meer). Op mijn 18e verruilde ik Rijssen voor Utrecht, nog steeds in mijn hart mijn stadsie. Inmiddels woon in sinds de zomer van 2020 met mijn vriend Roel in Londen.
Roeien is mijn sport. Het is fantastisch om op zaterdagochtend over glad water te glijden. Buiten sporten en samen met de ploeg meters maken.
Ik lees ‘s avonds in bed kookboeken. Zo fijn om de meest heerlijke gerechten te zien en te bedenken wanneer ik ze ga maken. Nadeel is alleen dat ik dan wel watertandend en met honger ga slapen.
Over honger gesproken: chips zijn mijn guilty pleasure. Roel heeft me om die reden me een keer voor Sinterklaas 52 zakken chips gegeven. Voor elke week één. Mag jij even raden in hoeveel weken ze er daadwerkelijk doorheen waren.
Ik ga heel goed op soul, funk, blues en jazz. Een avond dansen in een donkerbruine kroeg met een liveband is echt mijn ideale zaterdagavond.